„Proca Dawida”. Jaką bronią walczą Ukraińcy

Od początku rosyjskiej agresji w mediach przewijają się nazwy Javelin, Piorun, NLAW i nawet śpiewany Bayraktar. Czym się różnią i właściwie czym są te skutecznie wykorzystywane przez Ukraińców rodzaje uzbrojenia?

ATAK ROSJI NA UKRAINĘ [relacjonujemy na bieżąco]

Bayraktar TB2

To BSP, czyli Bezzałogowy System Powietrzny. Popularnie zwany jest dronem, a jego zadanie to rozpoznanie ruchów przeciwnika, naprowadzanie artylerii i samodzielne niszczenie sprzętu wroga przy użyciu kierowanych laserowo pocisków. Bayraktar to maszyna stworzona przez turecką firmę Baykar i oblatana w maju 2014 roku. Samolot wykonany jest z kompozytów i aluminium, a jego masa startowa wynosi zaledwie 650 kg. Wyposażony jest w silnik Rotax 912 iS o mocy 100 KM, który napędza śmigło pchające. Obraz z kamer przekazywany jest do operatora w czasie rzeczywistym. Bayraktar pracuje przy średniej prędkości 130 km/h, choć potrafi rozpędzić się do ponad 200 km/h. Jego maksymalna wysokość lotu to ponad 8000 metrów, a w powietrzu może pozostawać przez 27 godzin. Jego zasięg ogranicza do 150 km konieczność łączności z operatorem. Można ją wydłużyć przy locie autonomicznym, zaprogramowanym w czasie misji rozpoznawczych. Ukraina przed wybuchem wojny dysponowała 12 Bayraktarami. Możliwość precyzyjnego niszczenia groźnych instalacji i pojazdów przeciwnika przy braku zagrożenia dla pilota to największe zalety tego typu maszyn.

Piorun

PPZR Piorun, to przenośny przeciwlotniczy zestaw rakietowy produkcji polskiej firmy Mesko. Służy do niszczenia śmigłowców, nisko lecących samolotów i bezzałogowych statków powietrznych. Wystrzelona z wyrzutni rakieta naprowadzana jest automatycznie na źródło ciepła lecącego statku powietrznego. Potrafi razić przeciwnika na odległość od 400 do 6500 m oraz na pułapie od 10 do 4000 m. Cały zestaw waży 16,5 kg i jest obsługiwany przez jednego żołnierza. Polska przekazała Ukrainie nieznana liczbę piorunów, które mają już na swoim koncie pierwsze sukcesy. Podobne zadania ma amerykańska wyrzutnia FIM-92 Stinger wsławiona podczas walk w Afganistanie.

Javelin

FGM-148 Javelin to rakietowa broń przeciwpancerna. Składa się z jednostki kierowania ogniem (CLU) oraz wyrzutni z rakietą. Cel jest namierzany przez operatora w podczerwieni. Po zatwierdzeniu celu rakieta jest odpalana dwustopniowo. Silnik startowy wyrzuca ją na ok. 10 metrów od wyrzutni i dopiero wtedy odpalany jest silnik główny. Javelin ma dwa tryby lotu. Może kierować się po linii prostej do celu lub leci na wysokość do 150 metrów w górę i spada na cel. Pozwala to zniszczyć praktycznie każdy czołg, który na dachu ma najsłabszy pancerz. Rakieta ma dwie głowice. Pierwsza niszczy pancerz reaktywny, a druga właściwy cel. Javelin jest bronią typu Fire and forget, czyli wystrzel i zapomnij. Oznacza to, że po odpaleniu, rakieta sama będzie nakierowywać się na cel za pomocą kamery termowizyjnej, więc żołnierz nie musi śledzić cały czas celu. Jednostka kierowania ogniem jest wielokrotnego użytku, ale wyrzutnia rakiet po wystrzeleniu jest porzucana. Javelin może niszczyć cele oddalone o ponad 2000 metrów, a w niektórych wersjach nawet o 5000 metrów.

Panzerfaust 3

Następca słynnej drugowojennej pancernej pięści to Panzerfaust 3. Przekazana przez Niemców dla ukraińskiej armii broń to bezodrzutowy granatnik przeciwpancerny wielokrotnego użycia. Jego głównym elementem jest pocisk kumulacyjny potrafiący przebić pancerz od 400 do 900 mm na odległość do 600 metrów. Po wystrzeleniu po ok. 10 metrach uruchamiany jest silnik rakietowy rozpędzający pocisk do 250 m/s. Pocisk nie jest naprowadzany, podobnie jak w granatnikach RPG-7.          

NLAW

Grube tuby noszone na ramionach przez ukraińskich żołnierzy to najczęściej wyrzutnie NLAW. Skrót oznacza Next Generation Light Anti-tank Weapon, a broń została stworzona przez Wielką Brytanię i Szwecję. Jest to lekka wyrzutnia przeciwpancerna. Waga 12 kg pozwala na obsługę i wygodne noszenie przez jednego żołnierza. NLAW ma zasięg do celów ruchomych do 600 metrów, a do celów stacjonarnych do 800 metrów. Może też niszczyć cele bliskie od 20 metrów, co jest bardzo ważne w czasie walk w mieście. Podobnie jak Javelin, NLAW ma dwa tryby lotu do celu – po linii prostej lub spada na cel od góry. System naprowadzania działa w systemie PLOS, czyli przewidywanej linii celowania. Strzelec przez kilka sekund obserwuje poruszający się cel, a po odpaleniu pocisk już sam dostosowuje swój lot według przewidywanej trasy pojazdu.