Karol Boromeusz (Carlo Borromeo) pochodził z arystokratycznej rodziny z Lombardii. Rodzinne koneksje i dobre wykształcenie szybko zapewniły mu ważne miejsce w Kurii Rzymskiej. Został kardynałem i protonotariuszem apostolskim.
W latach 1562–1563 zajmował się organizacją ostatniego, trzeciego zjazdu Soboru Trydenckiego, wniósł też duży wkład w Katechizm Trydencki. Później został arcybiskupem Mediolanu. W 1575 roku, kiedy w mieście wybuchła zaraza dżumy, zasłynął z pełnej poświęcenia opieki nad chorymi. Nie tylko fundował im przytułki, lecz także osobiście pielęgnował zadżumionych. Przeznaczył na pomoc dla nich wszystkie swoje dochody. Nakazał też stałą modlitwę oraz pokutę dla wyproszenia kresu epidemii. Gdy dżuma ustąpiła, zorganizował wielką procesję wynagradzającą. Szedł na jej czele boso. Zmarł w 1584 roku. W roku 1602 został beatyfikowany, a w 1610 kanonizowany.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.