Tradycje związane z dniem św. Łucji

Skandynawskie obchody

  AUTOR / CC-SA 3.0

Imię świętej oznacza światło, dlatego w krajach skandynawskich młode dziewczęta przebierają się za święta na jej cześć. Świece, które niosą, symbolizują ogień, który odmówił odebrania życia świętej Łucji, kiedy została skazana na spalenie. Kobiety śpiewają piosenkę o Łucji do melodii tradycyjnej neapolitańskiej piosenki "Santa Lucia", ale szwedzki tekst jest inny.

Obchody w Szwecji można doświadczyć w różnych miejscach - w kościołach, ratuszach, a nawet restauracjach (o telewizji i radiu nie wspominając). Zgodnie z tradycją św. Łucja pojawia się przed świtem, ale ze względów praktycznych wiele imprez odbywa się o zmroku. Większość Szwedów zna na pamięć piosenkę o św. Łucji „Sankta Lucia”.

Najważniejsze są oczywiście pochody. Na czele procesji kroczy św. Łucja a za nią orszak dziewczyn (zwanych „tärnor”), gwiezdnych chłopców („stjärngossar”) i ludzików z piernika („pepparkaksgubbar”). Jeśli dzieci uczestniczą w procesji, mogą także przebrać się za elfy („tomtenissar”). Jeśli chodzi o strój każdej grupy, cechą charakterystyczną Łucji jest podświetlany wieniec na czubku jej głowy. Tradycyjnie używano prawdziwych świec, ale ze względów bezpieczeństwa zastąpiono je świecami na baterie - to samo dotyczy tych noszonych przez dziewczyny podążające w orszaku, które zazwyczaj też mają wieniec (bez świec), w talii przepasane są ozdobną czerwoną wstążka (symbol męczeństwa). Starsi chłopcy noszą białe ubrania - podobnie jak Łucja i jej towarzyszki - a do tego czapeczki w kształcie stożka, ozdobione gwiazdami. Piernikowe ludziki niosą latarnie. 

Tradycją w Szwecji jest również, że najstarsza dziewczynka w domu przebiera się za świętą Łucję i o poranku budzi rodziców śpiewając pieśń "Sankta Lucia". Do tego przynosi kawę, grzane wino, pszenne ciasteczka z rodzynkami i szafranem zwane lussekatter. 

Pomysły na spędzenie tego dnia w rodzinie.

  Pixabay

1. Możemy przebrać córki na biało i zrobić im wianki. Całą rodziną możemy ubrać się odświętnie. Zapalmy świecy (np. kolejną na wieńcu adwentowym, III niedziela już!) i odmówmy wspólnie modlitwę przez wstawiennictwo św. Łucji, prosząc o światło Ducha Świętego dla nas. 

2. Upieczmy ciasteczka i podzielmy się z innymi. Dzięki temu nie tylko razem spędzimy czas, ale u innych wywołamy uśmiech.

3. Poczytajmy opowieści związane z tą świętą. Zastanówmy się, czego uczy nas jej historia, także dzisiaj.

4. Zajrzyjmy do Pisma Świętego. Jest tam sporo fragmentów o świetle. Rozważmy je. Adwent to idealny czas na powrót do Źródła. Oto spis, do których ksiąg warto zajrzeć :)

• 2 księga Samuela 22,29
• Psalm 18,28
• Psalm 112,4
• Psalm 139,12
• Księga Izajasza 9,2
• Księga Izajasza 42,16
• Księga Daniela 2,22
• Księga Micheasza 7,8
• Mateusz 4,16
• Jan 1,5
• Jan 3,19
• Jan 8,12
• Jan 12,35
• Jan 12,46
• List do Rzymian 13,12
• 2 list do Koryntian 4,6
• List do Efezjan 5,8
• 1 list św. Piotra 2,9
• 1 list św. Jana 1,5
• 1 list św. Jana 2,9

5. A może rodzinna kolacja przy świecach? Skoro imię świętej oznacza światło, a my oczekujemy narodzin Jezusa, który jest Światłością, to posiedźmy właśnie przy świetle świec, ewentualnie kto ma, to przy kominku. Posłuchajmy piosenki Santa Lucia.