Podążać za Jezusem, obumierać i wydawać plon obfity

J 12,24-26

Jezus powiedział do swoich uczniów:
„Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne.

A kto by chciał mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli kto Mi służy, uczci go mój Ojciec”.

Jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec. J 12,26

Przy składaniu życzeń mówimy często: „dużo zdrowia, bo to najważniejsze”. To oczywiste, że zdrowie jest bardzo ważne i należy dziękować za nie Bogu, ale może są inne dobra, których moglibyśmy życzyć naszym bliskim? Na przykład życie wieczne. To wydaje się takie pompatyczne, ale faktycznie powinno nam wszystkim zależeć, aby wieczność spędzić w niebie. A poszukiwanie drogi, która do niej prowadzi, powinno nam nieustannie towarzyszyć. Podążać za Jezusem, obumierać i wydawać plon obfity. Módlmy się za siebie i za innych, aby to właśnie powołanie do wieczności było dla nas najważniejsze.