Żywiła się jedynie chlebem i wodą, sypiała na ziemi, a zamiast poduszki używała kamienia
Serca sióstr jednała sobie bezgranicznym poświęceniem dla nich, pokorą i cierpliwością.
Patronką dnia (20 kwietnia) jest św. Agnieszka z Montepulciano, dziewica i zakonnica.
Agnieszka urodziła się w 1268 r. we włoskiej miejscowości Montepulciano. Pochodziła ze szlacheckiej rodziny. Tamtejszym zwyczajem, mając 9 lat, została oddana na wychowanie do klasztoru dominikanek. Jako czternastoletnia dziewczyna postanowiła zostać w nim zakonnicą.
Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin.
Święta Agnieszka żywiła się jedynie chlebem i wodą, sypiała na ziemi, a zamiast poduszki używała kamienia. Serca sióstr jednała sobie bezgranicznym poświęceniem dla nich, pokorą i cierpliwością. Nic więc dziwnego, że pod jej kierownictwo duchowe zaczęły się zgłaszać liczne kandydatki do zakonu.
Zmarła w 1317 r. Została kanonizowana w 1726 r.
Ikonografia przedstawia św. Agnieszkę najczęściej z lilią w ręku prawym, a w lewej ręce trzymającą założony przez siebie klasztor. Bywa także przedstawiana w towarzystwie św. Katarzyny ze Sieny i św. Róży z Limy - dwóch innych wielkich dominikanek.
