Niektórzy twierdzili, że jest czarownicą, została świętą
Urodziła się w 422 r. pod Paryżem. Gdy miała siedem lat, do jej rodzinnej wioski przybył św. German, biskup. Podczas spotkania z mieszkańcami św. German dostrzegł dziewczynkę i przepowiedział, że zostanie świętą.
Ofiarował jej także krzyż, z którym Genowefa nigdy się nie rozstawała. Za zezwoleniem rodziców oddała się uczynkom pokutnym i dziełom miłosierdzia, zaś po ich śmierci udała się do Paryża.
Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin.
Do ubogiego domu Genowefy przychodzili nie tylko ludzie prości, ale i możni, by prosić ją o modlitwę i radę. Wśród nich znaleźli się również królowie Francji - Hilderyk i Chlodwig. Pan Bóg nie szczędził Genowefie trudnych prób. Dręczyły ją liczne dolegliwości fizyczne, które znosiła z heroiczną cierpliwością, oprócz tego - prawdopodobnie z zazdrości - okrzyczano ją czarownicą i usiłowano spalić. Zmarła 3 stycznia 500 lub 502 r.
Genowefa jest główną patronką Francji i Paryża. Jest także patronką dziewic, pasterzy, producentów świec woskowych, rybaków, rzemieślników, właścicieli składów win i żołnierzy.
W ikonografii św. Genowefa przedstawiana jest jako młoda mniszka lub pasterka pasąca owce. Malowana jest także z dwoma kluczami Paryża, zawieszonymi u pasa; ukazywana, gdy przywraca wzrok, a także ze świecą, którą - według legendy - podczas modlitwy zdmuchiwał diabeł, a anioł zapalał z powrotem.
