W 2002 roku papież Jan Paweł II dokonał jej beatyfikacji.
Urodziła się 10 lipca 1910 r. w Możdżanowie koło Ostrowa Wielkopolskiego. Od wczesnej młodości prowadziła głębokie życie religijne. Cechowała ją prawość w postępowaniu, wierność przyjętym zobowiązaniom i miłość bliźniego.
W 1934 r. uzyskała absolutorium i wyjechała do Francji. Zamieszkała u sióstr oblatek. Udział w pielgrzymce do Lourdes zadecydował o jej dalszym życiu. Pozostała u oblatek i rozpoczęła życie zakonne. Jednak na usilne prośby rodziców, po kilku miesiącach wróciła do Polski. Wkrótce zetknęła się z siostrami serafitkami i w 1936 r. wstąpiła do ich poznańskiej wspólnoty. Otrzymała wówczas zakonne imię Sancja. Pracowała jako wychowawczyni, nauczycielka, furtianka i refektarka.
Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin.
Zmarła 29 sierpnia 1942 r. Jej grób znajduje się w kościele św. Rocha w Poznaniu.
Beatyfikacji Sancji Szymkowiak dokonał podczas ostatniej pielgrzymki do Polski św. Jan Paweł II - 18 sierpnia 2002 r. na krakowskich Błoniach.