Czy może być co dobrego z Nazaretu?

Filip spotkał Natanaela i powiedział do niego: „Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie i Prorocy, Jezusa, syna Józefa, z Nazaretu”.
Rzekł do niego Natanael: „Czyż może być co dobrego z Nazaretu?”
Odpowiedział mu Filip: „Chodź i zobacz”.
Jezus ujrzał, jak Natanael zbliżał się do Niego, i powiedział o nim: „Patrz, to prawdziwy Izraelita, w którym nie ma podstępu”.
Powiedział do Niego Natanael: „Skąd mnie znasz?”
Odrzekł mu Jezus: „Widziałem cię, zanim cię zawołał Filip, gdy byłeś pod drzewem figowym”.
Odpowiedział Mu Natanael: „Rabbi, Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś królem Izraela!”
Odparł mu Jezus: „Czy dlatego wierzysz, że powiedziałem ci: «Widziałem cię pod drzewem figowym»? Zobaczysz jeszcze więcej niż to”.
Potem powiedział do niego: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ujrzycie niebiosa otwarte i aniołów Bożych wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego”.

Mówi się, że jeśli dobrze grasz, to sprzęt z niższej półki ci nie zaszkodzi. Ale jeśli grasz słabo, to nie pomoże ci nawet stradivarius. W wymiarze duchowym o tej regule mówi „Hymn o miłości”. Mogę mówić językami ludzi i aniołów, znać wszystkie tajemnice, posiadać wiarę, która góry przenosi, ale jeśli przy tym wszystkim nie będę miał miłości, pozostanę co najwyżej cymbałem. Dotyka mnie w tym czytaniu to, kiedy Jezus mówi o powątpiewającym w Niego Natanaelu: „Oto prawdziwy Izraelita, w którym nie ma podstępu”. Wyczytałem, że imię Natanael oznacza osobę na pozór chłodną. Kiedy – zdystansowany – pyta: „Czy może być co dobrego z Nazaretu?”, rzeczywiście wyczuwa się pewien chłód. Ale ja odkryłem w tym dystansie głęboką szczerość i prawdę. Zero udawanej poprawności politycznej i gładkiej, brzmiącej jak cymbał mowy. Trudno mi na co dzień przyjmować taką postawę. Zwykle ukrywam prawdę o sobie za pobożnymi maskami i dyplomami. Natanael, „w którym nie było podstępu”, szybko dotarł do prawdy o Jezusie. Nie dlatego, że tak wypadało, ale dlatego, że ta prawda wypełniła całe jego serce.