Już od XIV-go wieku karmelici obchodzili wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel.
Kościół obchodzi (16 lipca) wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel, popularnie Matki Bożej Szkaplerznej. Zwraca nas ono ku Maryi objawiającej się na górze Karmel, znanej już z tekstów Starego Testamentu. Zakon Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel powstał w Ziemi Świętej w XII w., w okresie wypraw krzyżowych. Po upadku Królestwa Jerozolimskiego, w XIII w. mnisi-pustelnicy przenieśli się do Europy.
Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin.
Szkaplerz nosiło wielu władców europejskich, niemal wszyscy królowie polscy, a także liczni święci.
Nazwa „szkaplerz” pochodzi od łacińskiego słowa „scapularis” (czyt. skapularis), czyli „noszony na plecach”. Zakonnicy noszą szkaplerz w postaci prostokątnego kawałka materiału z otworem na głowę, wkładanego na tunikę habitu. Z jednej strony przedstawia on wizerunek Matki Bożej Szkaplerznej, a z drugiej Pana Jezusa wskazującego swoje Serce.
Taką szatę jako element habitu noszą dziś nie tylko karmelici, ale i inne zakony. Świeccy natomiast noszą go w formie medalika.
Już od XIV-go wieku karmelici obchodzili wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel. Dla całego Kościoła w wieku XVIII-ym zatwierdził je papież Benedykt XIII-y.