Rośnie krytyka nowego elementarza

„Brak integralnego obrazu rodziny”

Z kolei Dorota Dziamska-Visser z Pracowni Pedagogicznej im. prof. Ryszarda Więckowskiego w Poznaniu stwierdziła, że pośród licznych błędów m.in. w wyborze koncepcji nauczania, czy braku spójności metodologicznej, bardzo poważnym uchybieniem w podręczniku dla pierwszoklasistów jest „brak zagadnień związanych z rozwojem społecznym, emocjonalnym i interioryzacją wartości”.

W jej ocenie, błędem rządowego podręcznika jest ponadto zignorowanie podstaw rozwoju językowego dziecka. Brak jest koncepcji nauki języka polskiego a także materiału dydaktycznego, na którym można oprzeć konstrukcję podstawowych ćwiczeń w nauce czytania. Elementarz zawiera teksty, a pomimo to autorki nie proponują żadnej pracy nad nimi.

„Błędem, który pojawił się już w pierwszej części elementarza, jest brak strategii uczenia. Zagadnienia nie łączą się ze sobą, a ich doświadczenie nie przydaje się dziecku w dalszej nauce, ponieważ to, czego nauczyło się wcześniej, nie jest wykorzystywane do poznawania kolejnych zagadnień” – wyjaśnia recenzentka i podaje przykład: jeśli dziecko poznało np. literę „n” i wyrazy na nią się rozpoczynające, to autorki przy prezentacji kolejnych tekstów lub zadań matematycznych powinny wykorzystać poznane wcześniej wyrazy, aby dziecko zaczęło je stosować w czytaniu.

„Dziecko nie uczy się bowiem w oderwaniu od działań praktycznych, ale przy ich użyciu. Dziecko powinno zastosować poznany wyraz w sytuacji nowej, bo to jest sposób na rozwijanie kompetencji” – stwierdziła Dziamska-Visser.

W podręczniku brakuje ponadto integralnego obrazu rodziny i naturalnych relacji, jakich dzieci nauczyły się, uczestnicząc w życiu rodzinnym, na których to wzorcach nauczyciel opiera budowę kolejnych doświadczeń dzieci. Elementarz nie zawiera – z wyjątkiem urodzin dziewczynki - „nawet jednego obrazka przedstawiającego całą ludzką rodzinę przy stole”. W relacjach między członkami rodziny nie są dokładnie określone, panuje w nich chaos i przypadek, co nie prowadzi do pojęcia więzi rodzinnej i takich wartości jak obowiązek, odpowiedzialność, czy posłuszeństwo.Deprecjacja mężczyzny – to zdaniem recenzentki inna merytoryczna wada podręcznika. Jest on przedstawiany w sposób infantylny i nierzeczywisty. Jego rola opiera się na czytaniu dzieciom, rysowaniu, oglądaniu fotografii. Obrazki nie przedstawiają zawodów ojców, z wyjątkiem fotografa, za to matki są np. aktorkami, malarkami, czy zajmują się astronomią.

Elementarz „nie daje gwarancji bezpieczeństwa”

Spostrzeżeniami na temat „Naszego Elementarza” podzieliła się w opiniach dla Komisji Wychowania Katolickiego KEP także Beata Chmielik, nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej z Legnicy. Wskazała, że już pierwszy kontakt z książką pokazał, "jak bardzo przedstawione tam obrazy odbiegają od rzeczywistości znanej dziecku”. Chodzi m.in. o ilustracje budynków szkolnych, klas, placów zabaw, które nie przypominają ciasnoty, w której odbywają się lekcje. Bardzo uboga w treści jest edukacja artystyczna, ta informatyczna – została „pominięta zupełnie”, a muzyczna – „pozostawia wiele do życzenia”.

Również nauczycielka z Legnicy zauważa brak odniesień do takich wydarzeń jak dzień 11 listopada, uroczystość Wszystkich Świętych oraz znikomość symboliki patriotycznej.

Spostrzeżenia rodziców zaprezentowali Teresa i Tomasz Birutowie z diecezji legnickiej. Są rodzicami trojga dzieci, każdego na innym etapie edukacji. To pomaga – wyjaśnili – w byciu „świadkami ewoluowania, niestety w negatywnym kierunku, materiałów dydaktycznych”.

Ich zdaniem, „Nasz Elementarz” „nie daje gwarancji bezpieczeństwa”. Został napisany pod presją czasu, zawiera wiele błędów widocznych gołym okiem, a niektóre treści mogą być kontrowersyjne. „W naszej ocenie ten podręcznik nie nauczy dzieci właściwego czytania czy poznawania liter. Miejscami jest albo zbyt skomplikowany, albo infantylny, np. już po przeczytaniu pierwszego wierszyka zniechęciliśmy się, ponieważ nie bardzo wiedzieliśmy, o co w nim chodzi” – napisali Teresa i Tomasz Birutowie.

W ich ocenie, można odnieść wrażenie, że podręcznik ma wygląd kolorowego magazynu, przez co jest zbyt rozpraszający, co zauważyły także ich dzieci. Pozytywnych cech, po pobieżnym oglądzie, jest niewiele, np. zaakcentowanie tematu niepełnosprawności, czy bezpieczeństwa na drodze.

„Doświadczenia zdobyte w trakcie edukacji naszych dzieci nie pozwalają nam być ufnymi wobec MEN. Zbyt dużo akcji, inicjatyw czy działań niekorzystnie wpływających na rozwój młodych. Natknęliśmy się na tak wiele pułapek, że nieufnie podchodzimy do nowych pomysłów. Szkoda, że za to eksperymentowanie to właśnie nasze dzieci muszą płacić tak wysoką cenę” – podsumowują rodzice.