 Przebaczanie. Trudny proces

A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec, wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go.

Mirosław Pawlas 

|

14.09.2013 17:00 GN 37/2013

Wybaczyć znajomemu chyba łatwiej, trudniej najbliższym, zwłaszcza gdy zranione jest nasze „ego”, obnażona nasza słabość. Noszona w sercu zadra jest jak kula u nogi, utrudnia nam życie, ale często brniemy dalej. Brakuje nam spojrzenia z dystansu na wyrządzoną nam krzywdę, czasem tylko urojoną. Czy zdobywamy się na refleksję, gdy modlimy się: „i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom”? Jezus nam przebaczył, zanim popełniliśmy grzech. Trzeba się nam wpatrzeć w postawę Jezusa i świętych, i zdobyć się na przebaczenie. Wiem, że proces przebaczania jest ciągłą pracą wspieraną modlitwą. Potrzeba tu wiele cierpliwości i pokory, ale w konsekwencji daje dużo radości, pogody ducha i spokoju, którymi można zarazić najbliższych, przyjaciół, znajomych, sąsiadów – wtedy im też będzie łatwiej.

Dziękujemy, że z nami jesteś

To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.

W subskrypcji otrzymujesz

Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
brak reklam na stronach;
Niespodzianki od redakcji.