Pielgrzymowanie jest zaraźliwe. I raczej nieuleczalne. Kto raz wybierze się w drogę, najprawdopodobniej wróci na pątniczy szlak za rok, może za dwa.
Jeśli nie na całą trasę, to choćby na niewielki kawałek. Dlaczego? Bo pielgrzymka to coś zdecydowanie więcej niż tanie wakacje. To doświadczenie wspólnoty, braterstwa, spotkania z Bogiem. I niezła szkoła dziękczynienia. Bo pielgrzym dziękuje za wszystko. Nawet… za pęcherze na obolałych stopach. Wśród tych, którzy wyruszają na pątniczy jasnogórski szlak są i weterani, i debiutanci. Każdy z nich niesie ze sobą podziękowania i prośby, które złoży u stóp Czarnej Madonny. Jak było w tym roku na pątniczym szlaku na Jasną Górę, opowiadają sami pielgrzymi. Zapraszam do lektury!
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.