W szkole Dobrego Pasterza
1„Moje owce…”. Obraz Dobrego Pasterza ukazuje charakter więzi łączącej nas z Jezusem i tym samym istotę Kościoła.
Aby tworzyć Kościół, trzeba zgodzić się na status „owieczki”. Z tym mamy problem, bo nasza pycha się broni. Cenimy sobie raczej wolność, prawo decydowania o sobie, niezależność, słuchanie swojego wnętrza, samorealizację. Jak to, ja mam być bezbronną owcą? Między owcą a pasterzem istnieje wyjątkowa więź. Nie ma tutaj równości, jest zależność. Pasterz jest kimś większym, silniejszym. To on się opiekuje, troszczy, prowadzi. Owca jest słaba, potrzebuje ochrony, pomocy, jest zdana na pasterza. Ale z drugiej strony pasterz potrzebuje owiec, aby mógł być pasterzem. Mimo że nie ma równości między pasterzem a owcą, są między nimi bliskość, zaufanie, przyjaźń. Jaka jest moja więź z Jezusem w Kościele? Czy godzę się na bycie owcą?
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
W subskrypcji otrzymujesz
- Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
- brak reklam na stronach;
- Niespodzianki od redakcji.
ks. Tomasz Jaklewicz
Polecane w subskrypcji
-
- Teologia
-
- Nasz cykl
-
- Święci patroni
-
- Temat Gościa
