Dzisiejszy fragment Dziejów Apostolskich przenosi czytelnika w okres pierwszej podróży misyjnej św. Pawła, która zakończyła się przed rokiem 48.
Najpierw na Cypr, a później na tereny dzisiejszej południowej Turcji. Miejscem lwiej części narracji jest Antiochia Pizydyjska. Z jednej strony było to miasto mniej znaczące na mapie Imperium Rzymskiego, z drugiej miało w sobie coś, co swoiście ilustrowało kształt ówczesnego państwa, które kontrolowało praktycznie cały ówczesny cywilizowany świat. Nazwę „Antiochia” nosiło wówczas niemal dwadzieścia miast we wschodniej części Imperium. Były zakładane lub urządzane na nowo przez syryjskich władców z dynastii Antiochidów, a więc po podbojach Aleksandra Wielkiego, gdy na Wschód dotarły grecka cywilizacja i kultura, mieszając się z tym, co od wieków było ważne na Wschodzie. Za Grekami w II i I w. przed Chr. przyszli tam Rzymianie, nowi władcy świata i jego organizatorzy.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
ks. Zbigniew Niemirski