Jestem zachwycona obecnym pontyfikatem

  Raduje się serce moje i weseli dusza,
śpiewam hymn memu Panu.
On stworzył Niebiosa
i nadał kształt Ziemi.

Stwórca Aniołów
i Stwórca stworzenia.
Pan w przestworzach,
miłujący bezgranicznie Ojciec.
Pozornie daleki,
a jednocześnie bliski.

Jego Chwała okrywa wszystko,
Jego Imię jest święte.

Przyszedł do nas,
do swojego stworzenia.
Zstąpił z Nieba,
pokorny i ubogi.
Pochylił się nad ludzką niedolą,
aby podnieść ją do godności królewskiej.

Pan miłuje bezgranicznie swoje dzieci,
znające go jako Ojca, Syna i Ducha.
I te, które jeszcze nie rozpoznały Pełni,
wszystkie przygarnia do swojego serca.

Mówi:
znam cię po imieniu,
twoje imię wryłem na obu mych dłoniach.

Mówi:
szukałem cię,
gdy ukrywałeś się przede mną.
Szukałem i pragnąłem,
abyś mnie odnalazł.

We mnie
odnajdziesz ukojenie.
We mnie
odnajdziesz utraconą miłość.
We mnie
znajdziesz sens swego istnienia.

Nie lękaj się,
przyjdź do źródła,
do jądra swojej egzystencji.
Przyjdź, nawróć się do swego Boga,
Boga, który jest wcielonym Miłosierdziem.

Przyjdź już teraz nie zwlekaj,
bo szkoda każdej chwili gdy nie jesteś przy mnie.
Ja cię ubogacę swoją Miłością,
dam ci pierścień synostwa,
okryję szatą zbawienia.

Renata Manikowska