Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca. Łk 1,33
Niewątpliwie dla ówczesnego Żyda powyższy cytat oznaczałby zapowiedź nadejścia ziemskiego króla, który wyzwoli Izraela spod rzymskiego panowania i przywróci potęgę państwa izraelskiego. Żydzi nie rozumieli jeszcze, że prawdziwy wróg ujawnił się już w raju – wąż, kusiciel, szatan. Jak czytamy w Liście do Efezjan – „nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału, lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw pierwiastkom duchowym zła na wyżynach niebieskich”. Dlatego Jezus nie walczył z Rzymianami. Walczył z grzechem, ze śmiercią, z Szatanem. Jego walka i zwycięstwo nie objęły tylko kawałka Palestyny, ale wszechświat materialny i duchowy. Podobnie „dom Jakuba” nie był już tylko jednym narodem, ale stał się Kościołem obejmującym wszystkich, którzy kiedykolwiek byli, są i będą na ziemi, którzy „wybielą swe szaty we krwi Baranka”. Boże rozwiązania często przekraczają nasze wąskie, ludzkie patrzenie... Jezus wyzwalał także Rzymian.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
Ireneusz Krosny