Oby się zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował, tak jak mnie umiłowałeś.J 17,23
Dwie kwestie łączą się ze sobą we fragmencie Ewangelii św. Jana. Pierwsza z nich to jedność chrześcijan w Kościele Chrystusowym, przywoływana tu na różnych poziomach („aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno”). Druga kwestia to przyznanie wierzącym miana umiłowanych dzieci Bożych („żeś Ty ich umiłował, tak jak mnie umiłowałeś”). W tym rozumieniu chrześcijanie są światem, ale nie całym światem, są także wobec świata. Są jednocześnie, by tak rzec, i forpocztą Boga Ojca, który Syna swego zesłał, i świadectwem boskości samego Jezusa („aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał”). Jedność jako podstawa poznania Jezusa przez świat i wiary w Niego – oto związek, który potocznie nie narzuca się aż tak bardzo.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
Krzysztof Łęcki