Nazaret: Uroczystości św. Józefa

Uroczystej eucharystii przewodniczył o. Pierbattista Pizzaballa OFM, kustosz Ziemi Świętej. Liczny udział kapłanów, sióstr zakonnych oraz lokalnych wiernych był świadectwem czci, jaką św. Józef cieszy się w swoim rodzinnym mieście.

Przed rozpoczęciem Mszy kustosz procesyjnie zszedł z górnego kościoła do krypty, gdzie przez okadzenie uczczono archeologiczne świadectwa kultu. Oprócz murów z epoki krucjat, są zachowane ślady osady z czasów Świętej Rodziny: naturalna grota, cysterny na wodę, silosy na zboże oraz nieduży, wykuty w skale basen, który swoją strukturą i dekoracjami przypomina baptysterium, czyli miejsce do liturgii chrzcielnej.

W homilii o. Amjad OFM, proboszcz parafii w Nazarecie, przedstawił św. Józefa jako „przykład bezinteresownej miłości, wierności i poddania się Bożym planom”. Wezwał uczestników do naśladowania osobowości świętego, którego w Ewangelii charakteryzuje milczenie i posłuszeństwo.

Eucharystię zakończyła procesja z kościoła św. Józefa do Groty Zwiastowania, gdzie kustosz odnowił akt poświęcenia Kustodii Świętej Rodzinie z Nazaretu.

Kult św. Józefa ma swoje początki w Nazarecie. Z liturgicznym obchodem ku czci św. Józefa po raz pierwszy spotykamy się w Jerozolimie w klasztorze św. Saby w VI w. W 1399 r. bracia mniejsi zebrani na kapitule generalnej w Asyżu ustalili, że 19 marca, każdego roku, będą wspominać św. Józefa z Nazaretu. W 1621 r. Grzegorz XV ogłosił dzień 19 marca obowiązkowym świętem dla całego Kościoła, a Pius IX w 1870 r., patronem Kościoła powszechnego.

Już od czasów bizantyńskich miejsce, na którym stał dom świętego męża Maryi i ziemskiego ojca Jezusa, było otaczane szczególną czcią. Krzyżowcy zastali bizantyjską świątynię w całkowitej ruinie i na jej miejsce postawili nowe sanktuarium domu lub warsztatu św. Józefa. W XVIII w. teren z ruinami został zakupiony przez franciszkanów z Kustodii Ziemi Świętej. Obecny kościół został wybudowany w 1914 r.