Jak co miesiąc, Ojciec Święty poleca modlitwom wiernych dwie intencje: ogólną i misyjną. Pierwsza z nich to: „Aby wszyscy ludzie mieli pełny dostęp do wody i do zasobów potrzebnych do życia codziennego”
Papież w swych wypowiedziach nieraz powraca do tej sprawy. Mówił o niej, odwiedzając przed dwoma laty, 16 listopada 2009 r., rzymską siedzibę Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa FAO. Swe przemówienie wygłosił na rozpoczęcie światowego spotkania na szczycie, poświęconego bezpieczeństwu żywnościowemu.
„Wspólnota międzynarodowa zmaga się w ostatnich latach z poważnym kryzysem ekonomicznym i finansowym – mówił wówczas Benedykt XVI. – Statystyki poświadczają, że dramatycznie rośnie liczba cierpiących głód, do czego przyczynia się wzrost cen artykułów spożywczych, zmniejszanie się zasobów ekonomicznych ludności najuboższej, ograniczony dostęp do rynku i do żywności. W encyklice Caritas in veritate napisałem, że «głód zależy nie tyle od niewystarczających zasobów materialnych, ile raczej od niedostatecznych zasobów społecznych, wśród których najważniejszy jest natury instytucjonalnej. To znaczy, brakuje struktury instytucji ekonomicznych, będącej w stanie zagwarantować regularny i odpowiedni dostęp do pokarmu i wody, a zarazem stawić czoło sytuacjom związanym z podstawowymi potrzebami oraz prawdziwymi kryzysami żywnościowymi»”.
Przemawiając w FAO, Benedykt XVI przypomniał, że dostęp do wody i innych zasobów jest niezbywalnym prawem człowieka: „Nie należy też zapominać o podstawowych prawach człowieka, wśród których szczególne miejsce ma prawo do wystarczającego, zdrowego i pożywnego pokarmu, jak również do wody. Odgrywa ono ważną rolę względem innych praw, poczynając od pierwszego, jakim jest prawo do życia. Musi zatem dojrzewać «solidarna świadomość, uznająca pożywienie i dostęp do wody za powszechne prawo wszystkich istot ludzkich, które nie dopuszcza różnic czy dyskryminacji» (Caritas in veritate, n. 27)”.
Z kolei Ojciec Święty poleca nam intencję misyjną. W lutym mamy się modlić, „aby Pan wspierał wysiłki pracowników służby zdrowia w najuboższych regionach, którzy opiekują się chorymi i osobami starszymi”. Papież często powraca do tego tematu. W czasie swoich podróży, zwłaszcza do krajów południowej części naszego globu, nieraz odwiedza chorych i opiekujących się nimi pracowników służby zdrowia. Przed trzema laty, 19 marca 2009 r., spotkał się z nimi w Ośrodku im. kard. Paul-Émile’a Légera w Jaunde, stolicy Kamerunu. Nawiązał do ewangelicznego opisu uzdrowienia teściowej św. Piotra (Mk 1, 30-31).
„W tym fragmencie Ewangelii widzimy, że Jezus spędza cały dzień z chorymi, aby nieść im ulgę – zaznaczył Benedykt XVI. – Pokazuje nam On w ten sposób, poprzez konkretne gesty, swoją braterską czułość i życzliwość względem wszystkich, którzy mają złamane serce i zranione ciało”.
Ojciec Święty zwrócił się do tych, którzy opiekują się chorymi: „Myślę w szczególności o was, członkach personelu szpitalnego, i o wszystkich, którzy pracują w służbie zdrowia. Towarzysząc cierpiącym, poświęcając im uwagę i otaczając ich opieką pełnicie uczynki miłosierdzia i miłości, które Bóg docenia: «Byłem chory, a odwiedziliście Mnie» (Mt 25, 36). Waszym zadaniem, naukowcy i lekarze, jest stosować wszystko, co się godzi, aby nieść ulgę w cierpieniu. Do was należy przede wszystkim chronić życie ludzkie. Macie być obrońcami życia od poczęcia aż po naturalny kres. Dla każdego człowieka poszanowanie życia jest prawem i zarazem obowiązkiem, bowiem każde życie jest darem Boga. Chcę wraz z wami dziękować Panu za wszystkich, którzy w taki czy inny sposób działają w służbie osób cierpiących. Zachęcam księży i tych, którzy je odwiedzają, by przez czynną, przyjazną obecność w szpitalnych strukturach duszpasterskich bądź opiekę kościelną w domach nieśli chorym pociechę i wsparcie duchowe”.