Przed przypadającą za trzy lata 250. rocznicą beatyfikacji bł. Wincentego Kadłubka - dziejopisa, biskupa i mnicha - jego konwentualni bracia cystersi z Jędrzejowa podjęli starania o przyspieszenie procesu kanonizacyjnego. Stolica Apostolska ma akta sprawy od 1962 roku.
Opat jędrzejowski o. Edward Stradomski i tamtejszy burmistrz Marcin Piszczek poinformowali arcybiskupa metropolitę krakowskiego kard. Stanisława Dziwisza - podczas wspólnego, niedawnego spotkania - że cystersi oraz wierni świeccy z Jędrzejowa i okolic, pragną rychłej kanonizacji bł. mistrza Wincentego i stale proszą o to w swoich modlitwach. Jak powiedział PAP opat, kard. Dziwisz zdeklarował wsparcie w Watykanie, a także ewentualną pomoc prawną kurii krakowskiej.
Opactwo cystersów w Jędrzejowie to sanktuarium bł. Wincentego. Jest tam czczony jako skromny miejscowy zakonnik, reformator Kościoła, człowiek wielkiej wiedzy i kultury. Za życia uznawany przez współbraci za świętego, został pochowany w przyklasztornym kościele przed wielkim ołtarzem. Rzym wyniósł go na ołtarze w 1764 roku, decyzją Klemensa XIII. Kult relikwii błogosławionego ma miejsce w ponad 40 świątyniach w kraju i za granicą.
Wincenty Kadłubek (1160-1223) pochodził z okolic Opatowa. Po święceniach prezbiteratu studiował w Paryżu i Bolonii, był kapelanem i kancelistą Kazimierza Sprawiedliwego, brał też udział w IV Soborze Laterańskim. Wprowadził do Kościoła zwyczaj palenia wiecznej lampki przed tabernakulum. W 1218 roku zrezygnował z biskupstwa w Krakowie i wybrał życie zakonne. W klasztornej celi w Jędrzejowie pisał do śmierci łacińską "Kronikę Polaków".
Jako biskup starał się leczyć ówczesny Kościół - zgodnie z duchem reformy gregoriańskiej - z trzech dotkliwych chorób: symonii czyli kupowania godności kościelnych za pieniądze, klerogamii czyli małżeństw księży oraz inwestytury czyli nadawania godności i urzędów kościelnych przez władców świeckich. W decyzji o podjęciu przezeń życia w klasztorze źródła historyczne upatrują heroiczny akt pokory.
Jędrzejowski klasztor powstał w 1140 roku. Wraz z opactwami cysterskimi w Sulejowie, Wąchocku i Koprzywnicy był zaliczany do filii burgundzkiego monasteru w Morimond. Cystersi zostali sprowadzeni z Francji do Polski w ramach ruchu odnowy życia monastycznego. Zakon szerzył ascezę i krzewił wysoką kulturę rolną Europy zachodniej. Cysterska dewiza brzmi: ora et labora, czyli módl się i pracuj.