„Apostołowie wielką mocą dawali świadectwo o zmartwychwstaniu Pana” – przypomniał przed tygodniem biskup Grzegorz Ryś w czasie II Kongresu Nowej Ewangelizacji – W oryginale czytamy nie „z wielką mocą” ale „wielką mocą”! Świadectwo apostolskie polega na tym, że ukazuje się moc, która nie jest mocą ludzi, ale mocą Pana.

Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia – recytujemy jak z nut. Nie „z Tym, który mnie umacnia”! W Tym.

– Kto prowadzi waszą wspólnotę? – pytali przez lata ludzie. „Ja z Panem Jezusem – odpowiadałem z szelmowskim uśmiechem, a moim słowom często towarzyszył rechot. Nic dziwnego, że w przeciwieństwie do kreskówkowych superbohaterów byliśmy naprawdę I–nie–ma–mocni.

„Pan sam walczył za Izraela” – przypomina Jozue (Joz 10,14b) – „Byliście świadkami wszystkiego, co Pan, Bóg wasz, uczynił wobec was wszystkich tym ludom, ponieważ Pan, Bóg wasz, sam walczył za was”. (Joz 23,3). „Bóg nasz będzie za nas walczył” (Ne 5, 14), „Powierz Panu swoją drogę i zaufaj Mu: On sam będzie działał” (Ps 37,5).

A my? Każdego dnia walczymy z Bogiem. Nie „wraz” z Bogiem. Z Bogiem, czyli… przeciwko Niemu. Szaleństwo Jego miłości wyraża się w tym, że wybrał nas „gdyśmy byli jeszcze grzesznikami”. Izrael znaczy dosłownie… zmagający się z Bogiem. Stwórca wybiera na swą własność naród doskonale wiedząc, że ten będzie z Nim nieustannie walczył. To dopiero miłość!

„Ten, który wojuje z Bogiem” (Rdz 32, 29) – takie „odgórne” imię otrzymał Jakub, gdy po walce wymusił na Najwyższym błogosławieństwo. „Bóg nie ma żadnych złudzeń co do naszej kondycji i stosunku, jaki do Niego żywimy – to ponownie bp. Grzegorz Ryś – A pomimo tego przychodzi pielęgnować rany swoich wrogów. Przepaść nienawiści może zostać zasypana wyłącznie przez osobiście przeżyty moment, w którym otwierasz oczy i widzisz, że zachowałeś swoje życie tylko dzięki pomocy Tego, którego wziąłeś za swojego wroga”.