Najnowsze Wydania
-
GN 51/2024 Dokument:(9084636,Po drugiej stronie. Bóg i człowiek)
-
GN 50/2024 Dokument:(9076458,Bądź zdrów, lecz nie śpiewaj!)
-
Historia Kościoła 1(7)/2025 Dokument:(9072365,Kościół nie potrzebuje lukrowanej narracji o swojej historii. O liście papieża i nowym numerze „Historii Kościoła”)
-
GN 49/2024 Dokument:(9068896,Miłość, śmierć i cuda)
-
GN 48/2024 Dokument:(9060601,Hologram w konfesjonale)
Wyszukano wyników: 2938
Rozlana miłość
Wyprowadzenie wody z twardej spieczonej słońcem skały było cudem. „Mojżesz uczynił tak na oczach starszyzny izraelskiej” – czytamy w Księdze Wyjścia. Paweł pisze o miłości rozlanej przez Ducha Świętego, a Jezus rozpoczynający dialog z Samarytanką od słów: „Daj mi pić” zapewnia:
Kto zaś będzie pił wodę, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki
(J 4,14).
Jest nadzieja!
Święty Paweł nie bawi się w półśrodki. Bez zbędnego owijania w bawełnę przypomina Koryntianom o mocy płynącej ze zmartwychwstania:
„Jeżeli tylko w tym życiu w Chrystusie nadzieję pokładamy, jesteśmy bardziej od wszystkich ludzi godni politowania” (1 Kor 15,19).
Nasza nadzieja jest w niebie, nie w rzeczywistości tego świata. Przeklęty mąż – woła stanowczo Jeremiasz – który pokłada nadzieję w człowieku.
