Łk 11,29-32 

Gdy tłumy się gromadziły, Jezus zaczął mówić: «To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza. Jak bowiem Jonasz stał się znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia.

Królowa z południa powstanie na sądzie przeciw ludziom tego plemienia i potępi ich; ponieważ ona z krańców ziemi przybyła słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon.

Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni dzięki nawoływaniu Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz».

Jak bowiem Jonasz stał się znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia. Łk 11,30

Mieszkańcy Niniwy byli dla Izraelitów społecznością, o której nie mieli dobrej opinii. Słowa Jezusa były dla nich kontrowersyjne. Dla nas dzisiaj też są kontrowersyjne. Bo to słowa, które mówią, że niczego więcej nie powinniśmy się już spodziewać. Syn Człowieczy był ostatnim najważniejszym znakiem Boga na ziemi. Żaden znak nie będzie już dany. Daremnie wyczekują ludzie znaków na niebie. Wielki Post to czas nawracania się. Liturgia Kościoła zaprasza każdego do głębszego przeżywania Słowa. Jezus Chrystus jest znakiem, którego nikt nie może zastąpić. Fałszywych proroków było, jest i będzie wielu. Ale czy my musimy za nimi iść? W Środę Popielcową Ewangelia zapraszała nas, by oddalić się od zgiełku. W ciszy objawia się Prawda słowa Bożego.