Łk 6, 39-42

Jezus opowiedział uczniom przypowieść:

«Czy może niewidomy prowadzić niewidomego? Czy nie wpadną w dół obydwaj? Uczeń nie przewyższa nauczyciela. Lecz każdy, dopiero w pełni wykształcony, będzie jak jego nauczyciel.

Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a nie dostrzegasz belki we własnym oku? Jak możesz mówić swemu bratu: „Bracie, pozwól, że usunę drzazgę, która jest w twoim oku”, podczas gdy sam belki w swoim oku nie widzisz? Obłudniku, usuń najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka brata swego».

Nie dostrzegasz belki we własnym oku?
Łk 6,41

Był taki moment w moim życiu, że wziąłem sobie ten fragment Ewangelii św. Łukasza mocno do serca i starałem się go wprowadzić w życie. I co się stało? Podczas spotkań z ludźmi zacząłem bardzo mało się odzywać. Każdy powinien przeprowadzić takie ćwiczenie i przekonać się, że doradzanie i pouczanie, bycie przemądrzałym to ogromna część jego relacji z ludźmi. A te z kolei, z powodu naszego „pomagania”, zaczynają się kurczyć, zamiast wzrastać. Warto zapamiętać, żeby poprawianie innych praktykować tylko wtedy, kiedy w danym temacie czujemy się świetnie i – co ważniejsze – kiedy ktoś o to prosi.