Są tacy, którzy na pytanie ilu czcimy dzisiaj świętych odpowiedzą bez wahania : trzech! Św. Kacper, Melchior i Baltazar. Trzej królowie, którzy przybyli do Betlejem by oddać pokłon Dzieciątku. Oczywiście inni zaprzeczą w tym momencie powołując się na św. Mateusza, który w swojej Ewangelii nie pisze o żadnych królach, tylko o magach, którzy przybyli ze Wschodu podążając za gwiazdą. I nie chodziło im wcale o Dzieciątko tylko o żydowskiego króla, któremu nieśli to, co najcenniejsze w starożytnym świecie : złoto, kadzidło i mirrę. I wcale nie wiemy ilu ich było. Malowidła z II i III wieku przedstawiają ich dwóch, czterech albo sześciu, a popularna liczba trzech wzięła się od ilości złożonych darów. No i te imiona : Kacper, Melchior i Baltazar. Niczym nie potwierdzone, przyjęte około VIII wieku i tak już zostało do dziś. Zatem patronów mamy dziś bardziej z tradycji niż z życia wziętych? O nie, bo w mateuszowym pokłonie Mędrców ze Wschodu złożonym Dziecięciu Jezus, widzimy symbol Epifanii, ukazania się Wcielonego Boga całemu światu. To Boże Narodzenie, Trzech Króli i Chrzest Pański w jednej uroczystości. Przynajmniej tak było około III wieku, gdy Objawienie obok Zmartwychwstania Pańskiego należało do jedynych świąt obchodzonych przez Kościół.