Kto i gdzie schował projekt ustawy o wychowaniu patriotycznym?

Ustawa napisana pod auspicjami Centrum Dobrego Państwa, którego celem jest promowanie i wdrażanie reform ustrojowych w Polsce, nie tworzy nowego przedmiotu. To kompleksowy projekt zmian w systemie edukacji. Proponuje m.in. zmiany w preambule i art. 1 ustawy Prawo oświatowe, uzupełniając katalog celów wychowania o gotowość do obrony ojczyzny, krzewienie postaw solidarnego działania na rzecz dobra wspólnego i troskę o jedność wspólnoty państwowej. Do katalogu zadań systemu oświaty wprowadza m.in. upowszechnienie wiedzy o bezpieczeństwie, podstawowych umiejętnościach obronnych i sposobie zachowania się w sytuacjach kryzysowych, zasadach zrównoważonego rozwoju, a także inspirowanie troski o materialne i niematerialne dziedzictwo narodowe. Najistotniejszą propozycją jest powołanie Komisji Edukacji Narodowej jako organu eksperckiego, stabilizującego polski system edukacji. Komisja byłaby forum wymiany poglądów i myśli na temat edukacji, oświaty i wychowania oraz organem opiniująco-doradczym premiera i rządu. Składałaby się z przedstawicieli rządu, Prezydenta RP, Sejmu i Senatu, związków zawodowych oraz organizacji społecznych. Autorzy ustawy wychodzą bowiem z założenia, że „edukacja młodego pokolenia ma strategiczne znaczenie dla potencjału cywilizacyjnego Polski, dlatego powinna być przedmiotem stałego dialogu społecznego i działania w logice długofalowej”.