Zmiana jest czasem konieczna

Mk 8,22-26

Jezus i uczniowie przyszli do Betsaidy. Tam przyprowadzili Mu niewidomego i prosili, żeby się go dotknął. On ujął niewidomego za rękę i wyprowadził go poza wieś. Zwilżył mu oczy śliną, położył na niego ręce i zapytał: «Czy coś widzisz?» A gdy ten przejrzał, powiedział: «Widzę ludzi, bo gdy chodzą, dostrzegam ich niby drzewa».

Potem znowu położył ręce na jego oczy. I przejrzał on zupełnie, i został uzdrowiony; wszystko widział teraz jasno i wyraźnie.

Jezus odesłał go do domu ze słowami: «Tylko do wsi nie wstępuj!»

On ujął niewidomego za rękę i wyprowadził go poza wieś. Mk 8,23

Wiele razy czytamy o tym, jak Jezus podchodzi do chorych, nakłada ręce i uzdrawia. Tym razem Chrystus prowadzi niewidomego poza jego środowisko. Kiedy wyprowadza go w inny obszar swojego działania, uzdrawia go w dwóch etapach. Nie od razu. A potem mówi, żeby nie wracał tam, skąd go wyprowadził. Bardzo ważne jest zrozumienie tego fragmentu. Tak bardzo dzisiaj chcemy być uzdrowieni z niepokoju, z różnych cierpień, ze złych relacji. Ale nie potrafimy opuścić miejsc, w których doświadczamy zła, nie potrafimy zmienić środowiska. Zmiana jest czasem konieczna. Człowiek wierzący powinien pozwolić Jezusowi, by ujął go za rękę i poprowadził. Zobaczymy więcej, kiedy wyjdziemy ze złych przyzwyczajeń.