W tym roku mija tysiąc lat od koronacji na pierwszego króla Polski Bolesława Chrobrego. W 1025 roku dopełnił się akt rozpoczęty w 1000 roku, gdy Otton III włożył na skronie Bolesława swój cesarski diadem i wręczył kopię włóczni św. Maurycego, uznając go w ten sposób za prawowitego władcę.
Koronacja z 1025 roku miała podwójne znaczenie. Potwierdzała Boże namaszczenie władcy Polski, ale również była aktem politycznym – manifestacją niezależności bardzo młodego wciąż państwa. To był przełom także na arenie międzynarodowej. Od tego momentu zaczęto bowiem Polskę określać mianem królestwa, choć zjednoczone państwo z monarchą na czele formowało się jeszcze przez kolejnych blisko 300 lat i utrwaliło się ostatecznie wraz z koronacją Władysława Łokietka 20 stycznia 1320 roku – pierwszej, jaka dokonała się w Krakowie. Symbolem władzy królewskiej stała się tzw. korona Chrobrego (Korona Uprzywilejowana). Mimo że w nazwie ma przydomek pierwszego polskiego króla, to powstała dopiero przed intronizacją Władysława Łokietka.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
Karol Białkowski Dziennikarz, redaktor portalu „Gościa Niedzielnego”. Z wykształcenia teolog o specjalności Katolicka Nauka Społeczna, absolwent Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu. Wieloletni prezenter i redaktor wrocławskiego Katolickiego Radia Rodzina, korespondent Katolickiej Agencji Informacyjnej, a od 2011 roku dziennikarz „Gościa”. Przez prawie 10 lat kierował wrocławską redakcją GN.