Tylko Chrystus przynosi nam zbawienie

Łk 4,14-22a 

Jezus powrócił mocą Ducha do Galilei, a wieść o Nim rozeszła się po całej okolicy. On zaś nauczał w ich synagogach, wysławiany przez wszystkich.

Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, znalazł miejsce, gdzie było napisane: «Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski Pana».

Zwinąwszy księgę, oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Niego utkwione. Począł więc mówić do nich: «Dziś spełniły się te słowa Pisma, które słyszeliście». A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym łaski słowom, które płynęły z ust Jego.

Powrócił Jezus w mocy Ducha do Galilei, a wieść o Nim rozeszła się po całej okolicy. Łk 4,14

Jezus z mocą Ducha udaje się do Galilei i realizuje swoją misję, przechodząc z miejsca do miejsca, nauczając i uzdrawiając. Przybywa także do rodzinnego Nazaretu, gdzie przed zebranymi odsłania podstawę swojej działalności. W Nim spełniają się obietnice i zapowiedzi proroka Izajasza, a jednocześnie to właśnie On jest jedyną odpowiedzią na cierpienie, trud oraz zniewolenie ludzkości od tysięcy lat. Nawet jeśli przez chwilę wydaje nam się, że jest inaczej, to nie ma i nie będzie nikogo innego, kto przyjdzie z tak skuteczną odpowiedzią na wszelkie ludzkie niedomagania. Tylko Chrystus przynosi nam zbawienie, które nie przemija i nie jest tylko na chwilę.