Ty jesteś wielki i czynisz cuda

W tym roku doświadczyłam dwukrotnie, że to, co dla mnie staje się najistotniejsze, w Bożej perspektywie takie nie jest. Kiedy w niedługim odstępie czasu byłam w szpitalu najpierw z młodszym, a później ze starszym synem, Pan Bóg upomniał się o właściwą hierarchię wartości.

Zrozumiałam, że tak naprawdę powinnam zadbać nade wszystko o życie naszych dusz. Życie moje i mych najbliższych, w zdrowiu czy chorobie, bogactwie czy ubóstwie, ma służyć królestwu Bożemu.

Doświadczamy z mężem, że im bardziej zaangażowani jesteśmy w sprawy Boże, tym bardziej Pan troszczy się o naszą codzienność. Im bardziej nasze życie jest „głupie” w oczach świata, tym szczęśliwsi jesteśmy w Bogu.