Trybunał Konstytucji postanowił zawiesić stosowanie rozporządzenia MEN zmieniające zasady nauki religii w szkołach do czasu wydania ostatecznego orzeczenia w sprawie.
Trybunał Konstytucyjny w składzie: Julia Przyłębska, Krystyna Pawłowicz, Bogdan Święczkowski, jednogłośnie 29 sierpnia 2024 r. przychylnie odniósł się do wniosku Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego o udzielenie zabezpieczenia wnioskowi przez zawieszenie stosowania zaskarżonego aktu normatywnego do czasu rozpatrzenia przez Trybunał Konstytucyjny wniosku Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego o zbadanie zgodności rozporządzenia Ministra Edukacji z dnia 26 lipca 2024 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach (Dz. U. poz. 1158) z: art. 25 ust. 3 Konstytucji i wynikającą z niego zasadą konsensualnego sposobu regulowania relacji między państwem a kościołami i innymi związkami wyznaniowymi — art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2024 r. poz. 750) w związku z art. 92 ust. 1 w związku z art. 2 i art. 7 Konstytucji.
Zbadana zostanie także kwestia możliwości łączenia na lekcjach religii uczniów w różnym wieku, co - jak czytamy - „tworzy podstawy do organizowania nauki religii w sposób naruszający prawo rodziców do zapewnienia dzieciom wychowania i nauczania moralnego i religijnego zgodnie ze swoimi przekonaniami w sposób uwzględniający stopień dojrzałości dziecka, oraz prawa dzieci i młodzieży do kształcenia się oraz do wychowania i opieki odpowiednich do wieku i osiągniętego rozwoju, przez stworzenie normatywnych podstaw organizacji nauczania religii w grupach międzyoddziałowych lub międzyklasowych obejmujących uczniów z różnego poziomu nauczania, czyli w sposób uniemożliwiający dostosowanie treści, metod i organizacji jej nauczania do możliwości psychofizycznych uczniów”.
Zauważono także sprzeczność rozporządzenia MEN z Konkordatem: „tworząc podstawy do organizowania nauki religii w grupach międzyoddziałowych lub międzyklasowych, obejmujących dzieci z różnych poziomów nauczania, co uniemożliwia nauczanie religii w sposób określony programem nauczania tego przedmiotu”.
Poruszona została również kwestia zagrożenia miejsc pracy nauczycieli religii, co „wobec niezapewnienia nauczycielom możliwości zdobycia kwalifikacji do nauczania innych przedmiotów — stanowi dla nich realne zagrożenie nagłej utraty zatrudnienia, naruszając: zasadę ochrony zaufania obywateli do państwa i stanowionego przez nie prawa, zasadę ochrony pracy, oraz obowiązek prowadzenia polityki zmierzającej do pełnego, produktywnego zatrudnienia”.