Dlaczego Stanisław Kazimierczyk tak długo czekał na wyniesienie na ołtarze?
Dlaczego Kazimierczyk tak długo czekał na wyniesienie na ołtarze? Przecież podobnie jak spoczywający półtora kilometra dalej Jacek Odrowąż był „sławny cudami”, a zaledwie rok po jego śmierci zanotowano aż 172 uzdrowienia i nadzwyczajne łaski…
Henryk Przondziono /Foto Gość
Kazimierz stał się atrakcyjny. Dzielnica, która jeszcze dwie dekady temu straszyła odrapanymi murami, na których trwała wojna między Cracovią a Wisłą (wygrywały „pasy”), ciemnymi zaułkami i zrujnowanymi kamienicami, odzyskała dawny blask. Wówczas wędrowałem po brudnych ulicach Estery, Izaaka i Kupa, fotografując zdewastowane okiennice i zamurowane witryny sklepowe. Dziś na ich miejscu wyrosły starannie odnowione hoteliki, a obłędny zapach kawy unosi się z knajpek. Tłumy zajadają czulent, hamantasze (czyli „uszy Hamana”) i gefilte fisz. Dzielnica, która była terenem misji Stanisława Kazimierczyka, tętni życiem.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
W subskrypcji otrzymujesz
- Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
- brak reklam na stronach;
- Niespodzianki od redakcji.
Marcin Jakimowicz
Urodził się w 1971 roku. W Dzień Dziecka. Skończył prawo na Uniwersytecie Śląskim. Od 2004 roku jest dziennikarzem „Gościa Niedzielnego”. W 1998 roku opublikował książkę „Radykalni” – poruszające wywiady z Tomaszem Budzyńskim, Darkiem Malejonkiem, Piotrem Żyżelewiczem i Grzegorzem Wacławem „Dzikim”. Wywiady ze znanymi muzykami rockowymi, którzy przeżyli nawrócenie i publicznie przyznawali się do wiary w Boga stały się rychło bestsellerem. Od tamtej pory wydał jeszcze kilkanaście innych książek o tematyce religijnej, m.in. zbiory wywiadów „Wyjście awaryjne” i „Ciemno, czyi jasno”.
