Pusty grób został odkryty w pierwszym dniu tygodnia, czyli w niedzielę. Świętowanie Wielkanocy w tym dniu jest więc na wskroś biblijne.
Zagadnienie daty świętowania Wielkanocy podjęto w pierwszych wiekach chrześcijaństwa, a ślady pierwszych kontrowersji sięgają połowy II wieku. Sprawa wydaje się prosta – skoro Jezus umarł 14. dnia żydowskiego miesiąca nisan, chrześcijanie powinni obchodzić Wielkanoc właśnie wtedy. Warto jednak zauważyć, że nawet ewangeliści nie są zgodni co do dnia, w którym umarł Jezus. Jan mówi o dniu przygotowania Paschy, w którym zabijano baranki, czyli o 14 nisan. Z relacji synoptyków wynika, że Jezus umarł w pierwszym dniu święta, czyli 15 nisan. Czy te dwa nurty miały jakiś wpływ na wyodrębnienie się dwóch tradycji liturgicznych dotyczących świętowania Wielkanocy? Niewykluczone, że tak. Wyznaczenia daty Wielkanocy nie ułatwiał także fakt, że w Cesarstwie Rzymskim od czasów Juliusza Cezara posługiwano się kalendarzem słonecznym, podczas gdy wyznaczenie miesięcy w kalendarzu żydowskim oparte było na cyklu Księżyca.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.