Współczesna polszczyzna – cieszy!

Wskazuje problemy, nad którymi nie należy przechodzić obojętnie. Jednak chciałabym podkreślić wiele pozytywnych aspektów związanych z językiem. Obserwuję coraz większe zainteresowanie poprawną polszczyzną zarówno wśród ludzi starszych, ale też – co najbardziej cieszy – uczniów.

Otrzymuję setki, jeśli nie tysiące listów z prośbami o patronaty, pomoc w organizacji konkursów poprawnej polszczyzny, lokalnych dyktand. Wystarczy popatrzeć na lektury osób czytających w pociągach: coraz częściej młodzi ludzie czytają słowniki ortograficzne czy poprawnej polszczyzny. Bardzo też cieszy, że rodzice czytają najmłodszym Polakom – z pewnością przyczyniła się do tego społeczna kampania „Cała Polska czyta dzieciom”.

Wbrew temu, co się może wydawać, Polacy chcą dbać o język. To, że częściej usłyszymy pod blokiem słowo wulgarne niż recytację „Pana Tadeusza”, nie oznacza upadku języka. Zachowania wulgarne, w tym agresję językową, widać i słychać, bo jest nachalna. Dobre zachowania językowe, tak jak wszystko co pozytywne, trudniej zauważyć: ilu z nas czytało wspaniałe eseje, opowiadania pisane przez nastolatki?

Twierdzę, że wśród młodych ludzi pojawia się wręcz pewna moda na poprawność językową. Być może wiąże się z naturalną u młodych tendencją do poszukiwania piękna, być może jest rodzajem buntu przeciwko wulgaryzmom, które nas osaczają. Być może też, do części młodzieży dotarło, że piękna polszczyzna to przepustka do lepszej przyszłości.