Porcjunkula to maleńka kapliczka pw. Matki Bożej Anielskiej, która dla franciszkanów zyskała status kultowej. Dosłownie. Słowo to oznacza po łacinie „mała cząstka”.
To nazwa kaplicy, którą Franciszek otrzymał w darze od benedyktynów i odbudował własnymi rękami. Benedyktyni wydzierżawili ją św. Franciszkowi w zamian za symboliczny koszyk ryb złowionych w strumieniu Tescio.
Franciszek osiedlił się w Porcjunkuli razem z innymi braćmi na trzy lata, do roku 1209, kiedy to w związku ze zwiększającą się liczbą towarzyszy przeniósł swą wspólnotę do Rivo Torto. Powrócił do kapliczki dwa lata później. Założył tu pierwsze „miejsce franciszkańskie”. Nazwał je miejscem, a nie klasztorem, bo w słowie „klasztor” zawierało się znaczenie posiadania i stabilizacji.
Wokół kapliczki wyrosły posplatane z gałęzi i ulepione z gliny szałasy, gdzie bracia spali na workach wypełnionych słomą. To tu w noc po Niedzieli Palmowej 1212 roku młodziutka Klara, która uciekła z domu, złożyła swe śluby zakonne. Kościółek stał się po śmierci świętego miejscem jego kultu. Dziś znajduje się wewnątrz Bazyliki Matki Bożej Anielskiej. Wierna kopia Porcjunkuli znajduje się w obrębie zespołu klasztornego franciszkanów w Wieliczce.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.