Etykieta nie kłamie

1. Nazwa
Najmniej ważne jest to, co wypisano dużymi literami. Nazwa nic nie mówi o winie. Wyjątkiem są wina z najbardziej renomowanych regionów (np. Bordeaux, La Rioja) „chwalące się” tym w nazwie.

2. Odmiana winorośli
Każda odmiana winorośli ma swój charakterystyczny posmak. Odmian jest kilkaset. Najsłynniejsze to wśród winogron czerwonych: Cabernet Sauvignon, Pinot Noir, Syrah (Shiraz), Merlot, Cabernet Franc, Gamay, Nebbiolo, Sangiovese, Tempranillo; a wśród białych: Chardonnay, Sauvignon Blanc, Riesling, Gewürtztraminer, Sémillon, Chenin Blanc, Colombard, Pinot Blanc, Macabeo, Muscat. Wina często produkuje się z mieszanki dwóch lub trzech odmian. Trudno wskazać lepsze lub gorsze odmiany, to kwestia gustu. Na przykład Merlot ma smak łagodniejszy niż Cabernet Sauvignon. Brak informacji o winorośli sugeruje, że wino jest produkowane z przypadkowej mieszanki i ma niższą jakość.

3. Czas powstania
Jeśli na etykiecie nie ma daty, mamy do czynienia z winem młodym. Specjalnym przypadkiem są wina z określeniem „primeur” lub „nouveaux” (franc.), ewentualnie „novello” (wł.). To trunki bardzo młode, kilkutygodniowe. Wina lepsze dojrzewają znacznie dłużej, ponad rok. Muszą jednak leżakować w określonych warunkach, przez pewien czas w drewnianej beczce. Na winach hiszpańskich słowo „crianza” określa wino, które dojrzewało co najmniej 12 miesięcy, w tym 6 miesięcy w beczce dębowej. Natomiast „reserva” (we Włoszech „riserva”) to wino dojrzewające co najmniej 24 miesiące, w tym 12 miesięcy w beczce dębowej.