Zmarł Marek Grechuta

Stworzył trudną do podrobienia i zdefiniowania odmianę poezji śpiewanej. W swojej twórczości łączył elementy progresywnego rocka i jazz rocka z tradycyjnym, akustycznym instrumentarium. Przyczynił się do popularyzacji utworów wielu polskich poetów – nagrał m.in. płytę „Pieśni do słów Tadeusza Nowaka” i był współautorem widowiska „Szalona lokomotywa” do tekstów Witkacego. Jego muzyczne interpretacje tekstów Mickiewicza, Gałczyńskiego, Leśmiana czy Wyspiańskiego znane są niemal wszystkim Polakom.

Marek Grechuta urodził się 10 grudnia 1945 roku w Zamościu. W wieku siedmiu lat uczył się gry na fortepianie u organisty w kościele w Chylicach. Naukę kontynuował do matury. Już wtedy interesował się poezją. Ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej, postanowił jednak związać swoje życie z muzyką.

W 1966 roku założył wraz z Janem Kantym Pawluśkiewiczem zespół Anawa. Rok później zdobył swoje pierwsze nagrody na Festiwalu Piosenki Studenckiej. Po rozpadzie pierwszego składu grupy Anawa związał się z zespołem Wiem, by po kilku latach wrócić do występów z macierzystą formacją. Współpracował też z Piwnicą pod Baranami.

Oprócz muzyki zajmował się także malarstwem i poezją. Wydał dwa tomiki wierszy: „Na serca dnie” i „Krajobraz pełen nadziei”. Podczas tegorocznego festiwalu w Opolu artyści polskiej estrady poświęcili Grechucie – zmagającemu się już wówczas z ciężką chorobą – koncert „Świat w obłokach”.