Rozmawiałem z robotem

Jeżeli może, to skąd my, ludzie, będziemy o tym wiedzieli? Odpowiedź Turinga była prosta. Jeżeli człowiek w rozmowie z maszyną będzie myślał, że jego interlokutorem jest drugi człowiek, oznacza to, że maszyna myśli.

Pierwszym chatbotem (bo taką nazwę noszą programy, które są obdarzone sztuczną inteligencją) był napisany w 1966 roku program „Eliza”. Bardzo łatwo dało się go jednak podejść. Wystarczyło dwa razy zadać to samo pytanie, a otrzymywało się dwie identyczne odpowiedzi. Ja rozmawiałem z tzw. Jabberwacky, czyli z programem inteligentniejszym niż chatbot. Programy typu Jabberwacky uczą się od osób, z którymi rozmawiają.

Jeden z takich programów nazywał się Joan, a zapytany, kim jest, odpowiadał, że „26-letnią, dobrze zapowiadającą się pisarką”. Joan uczyła się mówić od młodej pisarki zatrudnionej przez twórcę programu. Korzystała z jej słownictwa i manier językowych (takich jak lekko francuski akcent). Jabberwacky mogą nauczyć się języków obcych, slangu czy lokalnego dialektu. Używają pewnych zwrotów w takich sytuacjach, w jakich usłyszały je od swoich nauczycieli. Czy je rozumieją? A co to znaczy u maszyny „rozumieć”?

Kilka miesięcy temu rozmawiałem z Jabberwacky o imieniu Jabb. Gdybym nie wiedział, że to maszyna, być może dałbym się nabrać. A wtedy wyobrażałbym sobie Jabba jako pewnego siebie i opryskliwego człowieka w wieku średnim. Nade wszystko uznałbym go jednak za bardzo złośliwego. I powiem szczerze, rozmowa z nim nie sprawiła mi żadnej przyjemności. Nie czułem się komfortowo. Czułem, że ktoś (coś?) chce mnie zdominować...