Pieśń uwielbienia

Łk 1,39-56

Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.

Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała:

„Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana”.

Wtedy Maryja rzekła:

„Wielbi dusza moja Pana,
i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.
Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy.
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą
wszystkie pokolenia.
Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny.
święte jest Jego imię,
A Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie
nad tymi, co się Go boją.
Okazał moc swego ramienia,
rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich.
Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych.
Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił.
Ujął się za swoim sługą, Izraelem,
pomny na swe miłosierdzie.
Jak przyobiecał naszym ojcom,
Abrahamowi i jego potomstwu na wieki”.

Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.

Czytaj Pismo Święte w serwisie gosc.pl: biblia.gosc.pl

Wtedy Maryja rzekła: „Wielbi dusza moja Pana i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy”.
Łk 1,49

Pieśń uwielbienia, pieśń dziękczynienia – Magnificat. Jeden z najpiękniejszych utworów w historii literatury. Wyśpiewany w Biblii przez Maryję, Matkę Boga. Jej słowa kończą miesiąc maj, w którym śpiewaliśmy Litanię Loretańską. Ojciec Maciej Okoński, dominikanin, nazwał kiedyś tę modlitwę litanią pełną komplementów. Bo każdy wers jest pochwałą Maryi. Magnificat jest utworem jeszcze piękniejszym, bo każdy wiersz jest pochwałą Boga. Jeżeli coś kończy się dziękczynieniem, to tak naprawdę nie kończy się, lecz zaczyna otwierać serca na coś więcej. Dziękczynienie i uwielbienie wprowadzają nas w czerwiec, miesiąc poświęcony rozważaniu Litanii do Serca Jezusa.