Biskupi w Lourdes: Odkryliśmy, że jesteśmy zdolni do sprofanowania Bożego daru

Nabożeństwu towarzyszyło zdjęcie zrobione przez jedną z ofiar, przedstawiające dziecko płaczące przy filarze kościoła. „Ta twarz upokorzonego dzieciństwa powinna prześladować każdego, kto w jakimkolwiek stopniu ponosi odpowiedzialność, dopóki nie doprowadzimy do wymierzenia sprawiedliwości i nie ukażemy pełnej prawdy o tych krzywdach” – powiedziała s. Véronique Margron, przewodnicząca Konferencji Zakonników i Zakonnic we Francji.

Następnie biskupi, w towarzystwie około stu osób świeckich, w tym pięciu ofiar nadużyć, przeszli w ciszy na plac przed bazyliką Matki Bożej Różańcowej. Tam abp Eric de Moulins-Beaufort odmówił modlitwę, prosząc Boga o przebaczenie. „Odkryliśmy, że jesteśmy zdolni do sprofanowania Bożego daru, do przekształcenia kapłaństwa w system degradacji człowieczeństwa i pogardy dla słabych” – powiedział przewodniczący episkopatu Francji.

Wśród ofiar, które zdecydowały się na udział w nabożeństwie, znalazła się Véronique Garnier, która jako dziecko doświadczyła molestowania seksualnego właśnie w Lourdes. Po zakończonej uroczystości przyznała, że doświadczyła ulgi, ale podkreśliła także, że jest jeszcze bardzo wiele do zrobienia, a Kościół musi skoncentrować się na ofiarach.

Jednym z tematów poruszanych przez francuskich hierarchów była także ekologia integralna Papieża Franciszka. Biskupi debatowali nad związkiem między stanem środowiska a kwestią ubóstwa. „To jak traktujemy ziemię pokazuje również jak zachowujemy się wobec innych ludzi” – powiedział Pascal Balmand, odpowiedzialny za ekologię we francuskim episkopacie.

„Papież zaprasza nas do usłyszenia jednocześnie «krzyku ziemi» i «krzyku ubogich». To, jak zachowujemy się wobec stworzenia, mówi wiele o tym, jak traktujemy naszych braci i siostry, szczególnie tych najsłabszych. To, że te dwie rzeczywistości są ze sobą powiązane, leży u podstaw encykliki Laudato si’ – powiedział Pascal Balmand. – Papież podkreśla, że ubodzy są najmniej odpowiedzialni za obecny kryzys, a są jego pierwszymi ofiarami i nie dotyczy to tylko dalekich krajów, ale i Francji. Jeśli ktoś z własnej woli wybiera ubóstwo, to jest to piękne, ale jeśli jest na nie skazany, to jest to nieprzyzwoite i jest wyzwaniem dla naszego braterstwa. Kościół może wiele wnieść do ekologii w społeczeństwach. To kwestia wizji osoby ludzkiej, kompleksowego podejścia, które powinno być rozwijane wraz z innymi wierzącymi. Ochrona środowiska nie może być traktowana serio bez uwzględnienia kwestii społecznych, antropologii i duchowości.“