Przekonywanie do wiary. Czy są skuteczne argumenty?

Mt 12, 38-42

Niektórzy z uczonych w Piśmie i faryzeuszów rzekli do Jezusa: «Nauczycielu, chcielibyśmy zobaczyć jakiś znak od Ciebie». Lecz On im odpowiedział: «Plemię przewrotne i wiarołomne żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku proroka Jonasza.

Albowiem jak Jonasz był trzy dni i trzy noce we wnętrznościach wielkiej ryby, tak Syn Człowieczy będzie trzy dni i trzy noce w łonie ziemi.

Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je, ponieważ oni wskutek nawoływania Jonasza się nawrócili; a oto tu jest coś więcej niż Jonasz.

Królowa z południa powstanie na sądzie przeciw temu plemieniu i potępi je; ponieważ ona z krańców ziemi przybyła słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon».

A oto tu jest coś więcej niż Jonasz. Mt 12,41

Nie brakuje dzisiaj rodziców, dziadków i wielu innych zatroskanych osób szukających argumentów, które przekonają wątpiących czy niewierzących bliskich do wiary w taki sposób, że na pewno zaczną chodzić do kościoła. Niestety, nie ma takich w stu procentach skutecznych racji. Możemy zachęcać, tłumaczyć, niektórzy wolą straszyć, ale ostatecznie w kwestii wiary lub niewiary człowiek jest wolny. Jeśli chce, to uwierzy, jeśli nie chce, nie uwierzy. Jezus nie wchodzi w logikę faryzeuszów i uczonych w Piśmie, by przekonywać znakami, ale przypomina, że nawrócenie i wiara biorą się z głoszonego słowa i otwartości człowieka. Mieszkańcy Niniwy i królowa z południa po prostu otwarli swoje serce na głoszone słowo.