Gdy patrzymy na znaki

Łk 11, 29-32

Gdy tłumy się gromadziły, Jezus zaczął mówić: «To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza. Jak bowiem Jonasz stał się znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia.
Królowa z południa powstanie na sądzie przeciw ludziom tego plemienia i potępi ich; ponieważ ona z krańców ziemi przybyła słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon.

Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni dzięki nawoływaniu Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz».

A oto tu jest coś więcej. Łk 11,32

Każdy może się nawrócić i każdy może zacząć podążać inną drogą. Jezus jasno określa, że wielu zmieniło swoje życie i jeszcze wielu je zmieni. Gdy patrzymy na znaki, innych ludzi, świętych Kościoła czy słuchamy świadectw, może zapalić się w nas Boża iskra i wszystko zmienić. Sam jednak Jezus jest tutaj centrum naszych westchnień. Często szukamy gdzieś obok. Nawet jeśli jest to dobre, nie możemy zapominać, że to wszystko opiera się na Nim. Cuda, uzdrowienia, charyzmaty – to wszystko środki, które prowadzą nas do Niego i przez Niego.