Niezwykli święci: mistrz i uczeń
Legendy głoszą, że pierwszego, gdy zemdlał, anioł wozem zawiózł do pustelni; ciała drugiego po śmierci strzegł orzeł.
Patronami dnia (13 lipca) są święci Andrzej Świerad i Benedykt, pustelnicy.
Według tekstu z 1064 r., napisanego przez węgierskiego biskupa Maurusa, św. Andrzej Świerad (Andrzej Żurawek) pochodził z Polski. Około roku 997 lub 998 wstąpił do benedyktyńskiego klasztoru św. Hipolita na górze Zabór koło Nitry. Następnie przeniósł się do pustelni w pobliżu klasztoru, gdzie zasłynął z surowej pokuty.
Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin.
Benedykt był uczniem Andrzeja Świerada. Po śmierci swojego mistrza pozostał na jego miejscu.
Ikonografia przedstawia zwykle obu świętych razem. Wiele ich wizerunków można zobaczyć w kościołach na Słowacji. Część relikwii św. Andrzeja Świerada i św. Benedykta znajduje się w katedrze w Ostrzychomiu na Węgrzech.
