Jego imię oznacza "Niech Jahwe chroni"

Jakub należał do uprzywilejowanych uczniów Jezusa, którzy byli świadkami przemienienia na górze Tabor, a także modlitwy w Ogrójcu. Żywe usposobienie Jakuba i jego brata Jana sprawiło, że Jezus nazwał ich "synami gromu". 

Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin. 



W średniowieczu powstała legenda mówiąca o tym, że św. Jakub, zanim został biskupem Jerozolimy, po zesłaniu Ducha Świętego udał się najpierw do Hiszpanii. Opowiadano tak dlatego, ponieważ w VII wieku z Jerozolimy do Santiago de Compostela miały być sprowadzone relikwie św. Jakuba, który jest pierwszym patronem Hiszpanii i Portugalii. 

W ikonografii św. Jakub przedstawiany jest jako starzec o silnej budowie ciała, w długiej tunice i płaszczu, lub jako pielgrzym, w miękkim kapeluszu z szerokim rondem. Jego atrybutami są bukłak, kij pielgrzyma, księga, miecz, a także zwój.

« 1 »