Mówią o mnie Miś Uszatek

Mieczysław Czechowicz urodził się 28 września 1930 w Lublinie. Zmarł 14 września 1991 roku w Warszawie. Podobno oczarowany inscenizacją "Zemsty" Aleksandra Fredry postanowił zostać aktorem. Występował jako statysta w lubelskiej Operetce i Teatrze Dramatycznym. Jednocześnie uczęszczał na zajęcia do Studia Dramatycznego.

Życie to jest teatr

W latach 1950-1951 był związany z Teatrem Dramatycznym w Szczecinie. Od 1954 roku, kiedy ukończył PWST, związany był z Teatrem Współczesnym. W Warszawie u Aleksandra Bardiniego debiutował rolą Gralona, rycerza Kirkora i Gońca z Gniezna w "Balladynie" na scenie Teatru Nowej Warszawy. Jako aktor Teatru Współczesnego zagrał kilka ról u Erwina Axera. O jego talencie i rolach Schmitza w "Biedermanie i podpalaczach", Parobka w "Knocku" czy chrześcijanina Ferroviusa "Androleksie i lwie" wypowiadali się m.in. Jan Kott, Stanisław Hebanowski czy Roman Szydłowski. W 1965 w "Tangu" wcielił się w rolę Edka. Leonia Jabłonkowska pisała o nim: "Dobroduszny, z leniwą gracją usługujący do stołu, a potem walący na odlew morderca - Czechowicz" ("Teatr" 1965 nr 17). Chwalony był także za rolę w "Kordianie", gdzie wcielił się w Wielkiego Księcia Konstantego. Zagrał także w takich sztukach jak "Samoobsługa", "Się kochamy", "Emigrantach". Do 1986 roku był związany z Teatrem Współczesnym, następnie został aktorem Teatru Kwadrat. Zagrał między innymi Tatę u Wojciecha Pokory w sztuce "Fifty-Fifty". Był Marmieładowem w "Zbrodni i karze" u Waldemara Matuszewskiego, gajowym w "Rozmowach przy wycince lasu" u Stanisława Tyma. Karierę teatralną zakończył rolą Henry'ego Scuppa i pana Bauma w "Brzydkim kaczątku" Radosława Piwowarskiego.

Od teatru do (teatru) telewizji

W Teatrze Telewizji zaczynał rolą Brauna w "Operze za trzy grosze" w 1958. Zagrał m.in. w "Jeziorze Bodeńskim", "Podróży", "Rakiecie Thunderbolt", "Fantazjo", "Wiele hałasu o nic", "Martwych duszach", "Fircyku w zalotach", "Z chłopa król". Ostatnią rolą w Teatrze Telewizji był leśniczy u Jerzego Matuli w "Pakamerze".

Oprócz ról dramatycznych, był też świetnym aktorem komediowym, a także kabaretowym. Był współzałożycielem i wykonawcą kabaretów "Koń", "Szpak", "Wagabunda", "Dudek" i "U Lopka". Większość z nas pamięta jego występy w "Kabarecie Starszych Panów" i jego słynną piosenkę "Tanie dranie".

♥♥♥♫ Kabaret Starszych Panów - Tanie dranie
Y56PioKabOld87

Sam Czechowicz tak mówił o swoich występach: "Ze specjalną satysfakcją występuję w Kabarecie Starszych Panów. (...) Jest on niewątpliwie czymś nowym w tym gatunku. Współpraca z Jeremim Przyborą i Jerzym Wasowskim to prawdziwa przyjemność" ("Film" 1963 nr 31).

Aktor występował także w serialach. Wśród bardziej znanych należy wymienić "Niewiarygodne przygody Marka Piegusa" Mieczysława Waśkowskiego (1966). Grał tam Teofila Bosmana, członka bandy Flasza. Zagrał sąsiada Kamińskiego w "Wojnie domowej". Miał także swój udział w "Czterech pancernych", gdzie wcielił się w Konrada Nałęckiego. Jedną z jego większych ról był Hrabia Hortvath w "Janosiku". Zagrał również Olszewskiego w "Karierze Nikodema Dyzmy".

'Janosik'-temat muzyczny z serialu [HD]
Polskie seriale

W filmie zadebiutował w 1953 roku niewielką rólką w "Piątce z ulicy Barskiej" Aleksandra Forda. Pierwszą większą rolą był trener Mamczyk w filmie "Mąż swojej żony". Zagrał m.in. w "Szatanie z 7-ej klasy", "Żonie dla Australijczyka", "Nie lubię poniedziałków", "Poszukiwany, poszukiwana", "Nie ma róży bez ognia". Jego ostatnią rolą był Adam Dyląg w "Rififi po sześćdziesiątce".

Najmłodszym widzom znany był przede wszystkim z "Misia Uszatka", któremu użyczył głosu. Brał udział w także w nagraniach klasycznych bajek m.in. "Jasia i Małgosi" (był wilkiem), "Alicji w krainie czarów" (Zwariowany Kapelusznik), "Lato Muminków" (Muminek).

Miś Uszatek - piosenka tytułowa
nostalgiapl

Został odznaczony: Odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego (1967), Złotym Krzyżem Zasług (1971) i Krzyżem Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski (1987). Trzy razy otrzymał Srebrną Maskę w plebiscycie "Expressu Wieczornego" na najpopularniejszych aktorów telewizyjnych.