Pro publico Bono?
Gdy znakomity na scenie artysta w polityce okazuje się infantylnym quasi-prorokiem, to rozczarowanie boli bardziej niż wtedy, gdy wybitny polityk na scenie okazuje się kiepskim artystą.
YOSHIKO KUSANO /epa/pap
Artysta wierzący, że jest wyrocznią ludzkości, to zjawisko nie tylko dość powszechne i śmieszne. To jednocześnie przypadek groźniejszy niż polityk wierzący w swój artystyczny geniusz. Od tego pierwszego lud zazwyczaj kupuje wszystko, drugi najwyżej traci elektorat. Dla dobra wspólnego (pro publico bono) byłoby lepiej, gdyby i jeden, i drugi pozostał przy swoim sprawdzonym geniuszu: artysta przy sztuce, mąż stanu przy polityce.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
W subskrypcji otrzymujesz
- Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
- brak reklam na stronach;
- Niespodzianki od redakcji.
Jacek Dziedzina
