Boże Narodzenie w słoiku

Wychodzący na Florydzie dziennik „Auburn Dale” opublikował list do redakcji: „Mój mąż został zwolniony z pracy, nie mógł znaleźć nowej przez siedem miesięcy. Skończyły się oszczędności. Był zimny poranek w dzień Bożego Narodzenia. Kiedy otwarłam drzwi, natknęłam się na słoik. Wypełniony pieniędzmi stał na wycieraczce razem z książką pt. »Christmas Jars«. Dziękuję anonimowemu darczyńcy. Postawiło nas to na nogi, uwierzyliśmy w dobro”. 
Podobnych listów od 2005 r. w amerykańskich dziennikach pojawiły się setki, jeśli nie tysiące. Tylko tą drogą obdarowani mogą podziękować nieznanym ludziom, którzy podrzucili pod drzwi ich mieszkania… słoik. To w USA już niemal świąteczna tradycja. Trudno o dokładne statystyki, ale słoiki trafiają na tysiące wycieraczek. A wszystko przez pewną książkę. Powieść Jasona F. Wrighta zatytułowana „Christmas Jars” (w Polsce książka ukazała się pod tytułem „Szczęście do wzięcia”) zrobiła prawdziwą furorę – sprzedała się w liczbie pół miliona egzemplarzy już w pierwszym roku obecności na rynku. To w zasadzie gotowy scenariusz filmowy, a ponieważ literacka fikcja przekuła się na życie, prawa do ekranizacji bez wahania kupił już laureat Oscara Kieth Merrill. 
Tymczasem Jason, autor best­selleru, dziennikarz i mówca motywacyjny, nie przypuszczał, że jego książeczka zrobi taką karierę i że ta poruszająca historia stanie się początkiem największej akcji charytatywnej w Ameryce i uruchomi lawinę bezinteresownych gestów. „Christmas Jars” to coś więcej niż słoiki pełne pieniędzy. Akcja z pozoru jest prosta, ale jej mechanizm – niezwykły. Bo w „Christmas Jars” myśli się o obdarowanym człowieku przez cały rok. Przy każdej niemal okazji. O co tu chodzi?