Różnice

Oceniam. Od urodzenia, z zawodu, lekko, z namysłem, z przyzwyczajenia, ze słabości. Bóg, tworząc świat, uczynił różnice, oddzielił dzień od nocy, stworzył kobietę i mężczyznę, rozdał ludziom różne dary i charaktery. Każdy z nas jest inny, niepowtarzalny, jedyny w swoim rodzaju. Od założenia świata Bóg pomyślał o mnie. Z Jego wielkiej miłości jestem – absolutnym unikatem, niesamowitym darem dla świata. W świecie, w którym ma być „wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi” nie ma miejsca, by człowiek stawiał się w miejsce Boga, był sędzią, czynił różnice. Tylko Bóg ma wgląd w każdą ludzką duszę i tylko On jest w stanie posadzić kogoś wyżej lub niżej. Tylko wtedy człowiek jest na właściwym miejscu, gdy sam Bóg go tam postawi. A za tym idą obdarowanie, przychylność, twórczość, radość, pokój, łaska, pasja i moc. Jak porównać, jak ocenić kogoś tak absolutnie nieporównywalnego jak człowiek? Ja rozkładam ręce. Przychodzi mi na myśl tylko jedno zdanie: chwała Panu!