Nie możemy być cicho

Floribeth 29 maja odwiedziła mielecki Wieczernik, jak nazywana bywa świątynia na Borku, która jest miejscem szczególnego działania Ducha Świętego. – To, że dziś z mocą głosimy Zmartwychwstałego, to dzięki świadkom wiary. Jednym z nich jest Floribeth, która przyjęła nasze zaproszenie. Ona opowiada o tym, czego doświadczyła, że Jezus żyje, uzdrawia, dokonuje cudów – mówi ks. Waldemar Ciosek, proboszcz parafii. Zastrzega, że wizyta pani Díaz nie jest fajerwerkiem, atrakcją, „spotkaniem z ciekawym człowiekiem”. – Chrystus jest dziś wśród nas. Nie tylko był 2000 lat temu, ale jest dziś. To, co się przydarzyło parę lat temu Floribeth, to znak, ale takie rzeczy, cuda, łaski, uzdrowienia dzieją się dziś – dodaje ks. Ciosek. Pani Díaz od kilku tygodni odwiedza cierpliwie parafie w Polsce. Opowiada o swojej chorobie, diagnozie, modlitwie o uzdrowienie, Janie Pawle II, który w dniu beatyfikacji wyciągnął do niej swoje dłonie. Lekarze z tętniakiem odesłali Floribeth do domu, dając jej miesiąc życia. Po uzdrowieniu przeszła kilkukrotnie specjalistyczne badania. Tętniak po prostu znikł. Lekarze uznali, że to cud. Komisja watykańska wybrała jej przypadek do procesu kanonizacyjnego Jana Pawła II. – To jest potrzeba dzielenia się. Trzeba być wdzięcznym Bogu i śpiewać, opowiadać o Jego wielkości. To jest obowiązek. Żeby kamienie nie musiały krzyczeć, to my to mamy robić, ludzie, którzy doświadczyli miłości i miłosierdzia Bożego – mówi. W mieleckim Wieczerniku świadectwa uzdrowienia wysłuchało ponad 2 tysiące wiernych zebranych na wieczornej Eucharystii. – Nigdy w Panamie i na Kostaryce nie dane mi było przemawiać do tak wielkiej liczby wiernych – przyznał o. Franciszek Filar, werbista, który opiekuje się rodziną Díaz w czasie pobytu w Polsce, widząc wiernych zebranych w mieleckiej świątyni.