Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz zamieni się w radość. J 16,20
Rozmaite radości i smutki to są nasze zwykłe, codzienne sprawy. Nie o nich mówi rzecz jasna Jezus w przywoływanym fragmencie Ewangelii według św. Jana. W Jego słowach idzie, by tak rzec, o smutek fundamentalny, podstawowy. Nie jest to jakiś bliżej nieokreślony weltschmerz, ale ten rodzaj smutku, który jest do wielkiej radości wstępem i radości warunkiem. Jest to także smutek wykluczający, by użyć popularnego dziś określenia, smutek wykluczający ze „świata”. Bo smutku Jezusowych uczniów „świat” nie podziela. Więcej, „świat” ich płaczem i zawodzeniem nie tylko się nie przejmuje, ale w tym, co ich smuci, znajduje dla siebie powód do radości. Jednak czy może być inaczej, jeśli krzyż jest znakiem sprzeciwu wobec „świata”?
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
Krzysztof Łęcki